28 februari:
Gisteren en vandaag nog steeds, is het plotseling erg koud geworden. Van ruim 30 graden was het nu nog maar een graad of 8 en dat in één dag. Brrr…ik heb ’s morgens even geen zin in buiten zijn, totdat het vanmiddag iets warmer wordt. Ik had ontdekt dat de
Yeungling Brewery (spreek uit: jingling), zie een eerdere post, in Tampa ook een brouwerij heeft en dat daar rondleidingen worden gehouden. Ik heb meteen ons reisschema aangepast ;-) en wij gingen dus ’s morgens op stap naar Yeungling, de oudste brouwerij van Amerika (1829). De oorspronkelijke brouwerij ligt in Pottsville, Pensylvania.
De Tampa vestiging was groot, niks geen klein microotje. Mout wordt per trein aangeleverd, de trein stopt vlak onder de silo’s. De rondleiding voerde door de brouwzaal, bottelarij en laboratorium, met als afsluiting een proeverijtje.
Bij de kookketel stonden emmertjes klaar met vloeibaar hopextract, maisstroop, gistvoeding, waterontharder en Iers Mos. Iers Mos wordt dus ook op grote schaal toegepast. Het verwonderde mij wel dat de waterontharder pas werd toegevoegd tijdens het koken en niet al voor het maischen, maar wellicht heeft één van jullie chemici hier een antwoord op?

Eenmaal in het laboratorium en al pratend met de kwaliteitsman, wat erg leuk was, wilde hij ons met minimaal aandringen wel wat gist meegeven. Hij haalde ergens een plastic labofles vandaan en we volgden hem tot in het diepste van de brouwerij. Ergens in hun gistpropagatieruimte werd het flesje onder de tank gehouden en wat gist afgetapt.

Het was een leuk bezoek. Hun bieren zijn ok, hoewel ik ze gelijk Anheuser Busch vind. Erg clean en veel mais/rijst. Een erg Amerikaans massaproduct, leeggefilterd en gepasteuriseerd. Voor alle bieren wordt dezelfde ondergist gebruikt, ook voor de porter.
In de giftshop van de brouwerij kocht ik een plastic pitcher (grote maatbeker/schenkkan) om de gist in te kunnen koelen. Eenmaal buiten was de dichtstbijzijnde fastfoodketen een Pizaa Hut en daar heb ik dan wat ijs gehaald. IJs in de pitcher, gistflesje erin, zak eromheen en achter in de auto. Vanaf dan regelmatig ergens stoppen om het ijs te vervangen.
Ik kocht ook nog een gel-ice-pack om de gist tijdens de vliegreis koel te kunnen verpakken. En nu maar hopen dat die gist het overleeft heeft en niet geïnfecteerd is. Toch wel geinig, gist van de oudste brouwerij van Amerika. De brouwerij laat de gist overigens bewaren door WhiteLabs in San Diego. Om de zoveel maanden bestellen ze een nieuwe batch die ze dan zelf weer opkweken. De gist is niet commercieel verkrijgbaar bij WhiteLabs.
Yuengling is overigens nog steeds een familiebedrijf. De huidige eigenaar is de 5e generatie, hij heeft vier dochters, waarvan er twee in de brouwerij werken. In de videofilm die tijdens de rondleiding getoond werd, wilden de meiden dat het ‘and Son’ van de gevel werd gehaald en werd veranderd in ‘and Daughters’.
Ik weet nog niet wat voor soort bier ik met de gist zal gaan maken…maar het zal zeker geen Amerikaanse Lager zijn!