Met de opkomst van de haven van Antwerpen en de invoer van tarwe uit de Baltische staten kwam goedkoop tarwe beschikbaar. In de omgeving van Leuven kon met men de tarwe niet meer kwijt en er werd toestemming verleend voor het gebruik van tarwe in bier.
Uit “ Het Pajottenland bakermat van Lambi(e)k en Geuze” van Jef Van den Steen: Reeds in 1420 vaardigde Jan IV, Hertog van Brabant een Edict uit met als doel de kwaliteit van het Brabantse bier te verbeteren. Hij zag als middel daartoe: de verhoging van het aandeel van tarwe in de totaliteit van de storting.
En verder: Normaal dient tarwe alleen voor het bakken van brood, maar in Brabant was de grond zo rijk dat voor het brouwen van bier ook tarwe gebruikt werd, vooral de plaatselijke variëteit “kleine Brabantse rosse”.
Ik herhaal dat onze Kempense zandgrond te arm was om er brouwgranen op te telen. Als men de brouwerijen op de kaart van België plaatst ziet men dat de Kempen minder bedeeld is, dit heeft wel degelijk een historische achtergrond volgens mij. Tarwe was een luxeproduct en werd in bier gebruikt. Ik zou zomaar niet durven stellen dat suiker niet in bier gebruikt werd omdat het een toen een andere status had dan nu, bier had namelijk ook een andere status.
Trouwens in tijden dat honing quasi de enige beschikbare zoetstof (en conserveringsmiddel) was werd het zelfs in braggot gebruikt.
Er zijn andere argumenten nodig om mij te kunnen overtuigen dat suikerstort in bier een recent gebeuren is.
Veel langer dan 1856 zal (biet)suiker alleszins niet gebruikt zijn hoor want de Belgische suiker(biet) industrie is een overblijfsel van Napoleon en de zijnen.
