Gisteren hebben MO en ik in zijn achtertuin bij 28 graden de twee versies van de Alt naast de Uerige alt geproefd. Een leerzame ervaring! Want wat bleek: de moutstort is in de roos. Ondanks de 2% ontbitterde chocolademout smaakt dit bier niet gebrand. De twee verschillende gisten (1007 en 1010) geven toch totaal andere bieren. Als de 1010 van oorsprong via de Amerikaanse omweg de Uerige gist is, is hij zodanig gemuteerd dat ie een totaal ander smaakprofiel geeft. De 1007 lijkt meer op de Uerige dan de 1010. Deze laatste is behoorlijk fruitig (een beetje kauwgomballenachtige fruitigheid), de 1007 is ook fruitig, maar die doet mij meer denken aan amandelen (precies dezelfde smaak zat in mijn alt met de 1007 en de bok met dezelfde gist). Ook MO heeft geen koude lagering rond het vriespunt kunnen doen.
De hoppigheid en bitterheid kwam mooi overeen met het origineel, alhoewel het origineel nog bitterder leek. Het bier met de 1010 kwam wat zoeter over, maar dat kwam waarschijnlijk door de fruitigheid.
Kortom: MO heeft met de moutstort in de roos geschoten. De hopgift komt aardig overeen. Hopkarakter klopt, maar hij mag nog wat bitterder. Alleen de gist. De 1007 vergist toch niet zo mooi clean als de echte Uerige, ondanks dat MO alle moeite heeft gedaan om de vergistingstemperatuur laag te houden. Waarschijnlijk is een lagering rond het vriespunt toch echt nodig.
