Het verschil tussen geur en smaak

[Jacques]

Dit is een afgesplitst topic. Voor het oorspronkelijke topic dat over het gebruik van de Pomona gist gaat, zie https://www.hobbybrouwen.nl/forum/index.php/topic,47773.0.html

Dat lijkt me altijd het grote nadeel van biotransformatie, veel extra aroma, maar nauwelijks extra smaak. Je vormt heel lage concentraties van stoffen die een extreem lage geurdrempel hebben, die je dan dus ruikt, maar die qua smaak totaal overwonnen worden door de andere smaakstoffen die in veel hogere concentraties aanwezig zijn.

De aromastoffen met een lage smaakdrempel hebben wel degelijk invloed op de smaak van je bier.
Overigens altijd lastig de term "smaak". In het Nederlands bedoelen we daar geur via je neus én smaak via je mond mee. In het Engels wordt een onderscheid gemaakt tussen flavour en taste.

Maar het kan zeker zijn dat een geur van een bier veel minder terugkomt in de smaak in je mond.
Op dit moment drink ik een zelfgebrouwen barleywine van 9 jaar oud! In de geur veel oxidatiesmaakjes (papierachtig/karton). In de smaak veel moutsmaken, hogere alcoholen, veel esters, iets bloemigs en een beetje oxidatiesmaakjes. Bier is een heerlijk complexe drank.

Vanavond nog een keer gist afgetapt bij het brouwsel van afgelopen maandag. De vergistingskast had een geur van tropisch fruit, een aroma dat ik ook waarnam in de smaak eergister na het nemen van een monster...

[hb-lot]

Overigens altijd lastig de term "smaak". In het Nederlands bedoelen we daar geur via je neus én smaak via je mond mee. In het Engels wordt een onderscheid gemaakt tussen flavour en taste.

Het klopt dat er onderscheid is, dat onderscheid is echter niet wat jij claimt dat het is.

[Jacques]

Je moet er denk ik niet aan voorbij gaan dat een groot gedeelte van 'smaak' in aromaten zit. Doe je neus maar eens dicht terwijl je een slok van een neipa neemt, dan ervaar je hem lang zo fruitig niet.

Klopt. Door je neus dicht te knijpen sluit je het geurorgaan af. Vluchtige aromastoffen kunnen dan niet via de mondholte in de neusholte komen.

Waar het mij meer om ging was dat uit ervaring van anderen blijkt dat deze gist enorm snel zijn werk doet, en je dus met koudhoppen wel op tijd moet beginnen als je de gewenste stoffen eruit wilt halen.

Ook dit klopt. Je moet de vergisting scherp in de gaten houden. Een elektronische hydrometer is bij dit soort bieren geen luxe...

[Jacques]

Het klopt dat er onderscheid is, dat onderscheid is echter niet wat jij claimt dat het is.

Wat is het dan wel volgens jou?

Deze pagina https://beersensoryscience.wordpress.com/2010/11/18/taste-vs-flavor/ gaat uit van het onderscheid zoals ik dat noemde. En heel veel andere Engelstalige literatuur over het proeven van bier doet dat ook...

[hb-lot]

Allereerst zijn het praktisch synoniemen, Engelsen (misschien is het anders in de VS?) gebruiken ze veelal door elkaar, al zou je kunnen stellen dat, in de context van smaak, flavour vooral als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt, en taste als werkwoord.
"It tastes like raspberries" versus "It has a raspberry flavour"

Ik zie in het artikel dat jij aanhaalt dat er theoretisch misschien een verschil is, maar dat is niet een verschil waar de gemiddelde Engelsman zich van bewust is, zoals gezegd worden ze in praktijk volledig door elkaar gebruikt.
Het artikel lijkt overigens wel Amerikaans te zijn gezien de spelling van flavo(u)r.

Daarnaast heeft taste de secundaire betekenis van proeven, terwijl flavour (als werkwoord) de secundaire betekenis heeft van een smaak toevoegen.
"please taste the soup" versus "please flavour the soup".

[Jacques]

Allereerst zijn het praktisch synoniemen, Engelsen (misschien is het anders in de VS?) gebruiken ze veelal door elkaar

De wat meer wetenschappelijke Engelstalige literatuur over sensorische beleving van voedingsstoffen maakt duidelijk een verschil tussen de twee begrippen.

Ik zie in het artikel dat jij aanhaalt dat er theoretisch misschien een verschil is, maar dat is niet een verschil waar de gemiddelde Engelsman zich van bewust is, zoals gezegd worden ze in praktijk volledig door elkaar gebruikt.

Voor de doorsnee Engelstaligen is het dan niet veel anders dan bij ons, zij het dat we het over geur hebben we specifiek de waarneming via de neus bedoelen. Fragrance is een term die Engelstalige veel gebruiken voor geur volgens de literatuur naast flavour...

[Wijbrouwers]

De wat meer wetenschappelijke Engelstalige literatuur over sensorische beleving van voedingsstoffen maakt duidelijk een verschil tussen de twee begrippen.

Voor de doorsnee Engelstaligen is het dan niet veel anders dan bij ons, zij het dat we het over geur hebben we specifiek de waarneming via de neus bedoelen. Fragrance is een term die Engelstalige veel gebruiken voor geur volgens de literatuur naast flavour...

Ik denk inderdaad dat je onderscheid moet maken tussen de wetenschappelijke artikelen en gewoon taalgebruik.
In de onderzoeken wordt onderscheid gemaakt tussen taste en flavour en kunnen we dus ook zo behandelen.

Dat de Engelsen (en in mindere mate de Amerikanen) het over taste, flavour, fragrence, smell, odour, scent, aroma, savour en weet ik veel wat hebben in hun spreektaal maakt het er niet makkelijker op.

Uiteindelijk kunnen we er praktisch naar kijken: welke waarneming komt via de neus en welke via de mond.

[hb-lot]

Tja, context is natuurlijk alles. Maar stellen dat er in het Engels een onderscheid is, is in mijn beleving niet hetzelfde als stellen dat er in de wetenschappelijke literatuur onderscheid wordt gemaakt. Sowieso is Engelstaligen over een kam scheren wel een dingetje. Engelsen en Amerikanen (en Zuid Afrikanen, Nieuw Zeelanders of Australiërs) gebruiken genoeg woorden heel anders, soms met heel verschillende betekenissen. Net zoals Vlamingen en Nederlanders. We kunnen over het algemeen goed met elkaar communiceren, maar soms heeft een woord ook verschillende betekenissen, zeker als we het over nuances hebben.