Het stond me tegen eerst bij vergisting geproduceerde CO2 te laten ontsnappen en dan weer CO2 toe te voegen die ik heb gekocht. Dit past niet in de tijd van circulair denken.
Om dit te voorkomen heb ik een elektronische spundingvalve gemaakt:

Je ziet hier de klep en de drukmeter, verder is er buiten de koelkast nog een relais en een controller (ik gebruik wemosD1miniPro, daar draai ik ook een webserver op, maar kan van alles zijn).
Ik vergist in een Fermentasaurus. Het doel is niet bovengisters onder druk te vergisten, onder druk schijn je invloed op estersmaak te krijgen.
Het programma kent 2 fasen:
-
vergistingsfase. Als de druk oploopt tot ca 15 mbar, zet de controller de klep 0,2 sec open. Ik tel dan het aantal keren per uur dat de klep open gaat. Per klepopening heb ik gemeten hoeveel CO2 ontsnapt. Uit het aantal liters wort, het SG ervan en de schijnbare vergistingsgraad bereken ik de hoeveelheid geproduceerde CO2. Het verloop in tijd geeft ook een mooi beeld van het vergistingsverloop, dit klopte in vergelijking met loadcelmetingen. Een grafiek met daarin het aantal eren dat de klep opengaat uitgezet in tijd, met daarbij het SG verloop (opgerekt om het verloop te kunnen zien, klopt dus niet met de ij-as):

-
nagisting en drukopbouwfase. Als het SG nog puntje of 5 van einde is, stuurt de controller de klep pas open bij 1 bar. Zodoende blijft CO2 gevangen. Dit laat ik dan ruim een week zo gaan, als de klep niet meer opengestuurd hoeft te worden omdat er geen CO2 meer wordt geproduceerd, verlaag ik de temperatuur naar ca 5 ºC . Dan lekker monsters proeven. Ze ruiken dan nog wel naar het gist. Hieronder het drukverloop na de gistingsfase. Op het eind neemt de druk af door het verlagen van de temperatuur van 20 naar 5 ºC Ik tap dan eerst uit Fermentasaurus, maar hevel al snel over naar kegs voor in mijn tapkoelkast. De Fermentasaurus kan dan weer voor volgend brouwsel worden gebruikt.

Na overhevelen naar keg is dan al meteen te tappen. De gekochte CO2 is alleen nodig voor de tapdruk. Al heel goede ervaringen met 2 batches.
Dus, systeem om vergisting te volgen en op CO2 te besparen in 1. Simpel samen te stellen. Als je geen druk mogelijkheid hebt kun je er toch de vergisting mee volgen. Een emmer kan ook wel 10-20 mbar aan lijkt me maar heb ik niet geprobeerd.