De biertypen lijst zoals deze bij Landelijke bierbrouw wedstrijden wordt gebruikt staat op www.labo.nu.
Volgens BKG :
Om nieuwe typen aan de bestaande typelijst toe te voegen moeten we rekening houden met o.a:
1. Hoeveel thuisbrouwers brouwen het type en hoe groot is de verwachting dat anderen het gaan brouwen als het aan de
bestaande typelijst wordt toegevoegd.
2. Is het bier landelijk redelijk verkrijgbaar zodat de BKG bierkeurmeester zich goed kan voorbereiden op het nieuwe type.
Weet wel dat er minimaal 3 goede voorbeelden moeten zijn die landelijk redelijk tot goed te verkrijgen moeten zijn
om redelijker wijs het type "onder de knie" te krijgen.
Ik wil hier toch even op terug komen. Niet om te zeuren, want dat heeft geen zin, maar om duidelijkheid te krijgen. Kan iemand mij vertellen waarom regel 2 zo inconsequent wordt toegepast? Allereerst is "redelijk tot goed verkrijgbaar" natuurlijk erg vaag. Is verkrijgbaar bij 4 winkels in Nederland goed genoeg? 10 winkels? 1 winkel in elke provincie? Binnen een straal van 50 km vanaf elke plek in Nederland 1 winkel?
Het zou fijn zijn als deze regel verduidelijkt zou worden, dan weet iedereen waar hij aan toe is.
Noem mij eens drie commerciële, redelijk tot goed in Nederland verkrijgbare merken van:
- Kölsch
- Münchener Helles
- Dortmunder Export
- Ordinary/Best bitter
- Pale Ale (GB)
- Alt
- Brown Ale
- Brown Porter
- Milk Stout
- Münchener Dunkles
- Schwarzbier
- Barley Wine
- Strong India Pale Ale
- Imperial Russian Stout
- Scotch Ale
Ik wou dat deze biertypen in Nederland goed tot redelijk verkrijgbaar waren, maar de meeste hiervan heb ik nog nooit gezien in Nederland, laat staan in drie verschillende merken. Misschien dat er een of twee winkels wel drie voorbeelden hebben, maar dat noem ik dan niet "redelijk verkrijgbaar". Zelfs goed gesorteerde bierslijterijen beperken zich tot Belgische bieren/biertypen. Engelse, Amerikaanse en Duitse biertypen komen ook daar bijna niet voor. Het punt dat ik dit vraag is, dat ik dan nog wel een aantal ander biertypen kan noemen die net zo goed/slecht verkrijgbaar zijn:
Märzen/Oktoberfest, Rauchbier, Old Ale, American Pale Ale, (American) India Pale Ale, Imperial India Pale Ale, Berliner Weisse, Vienna, Eisbock.
En je maakt mij niet wijs dat de biertypen die wel in de lijst staan meer door hobbybrouwers gemaakt worden dan die niet in de lijst staan. Daarnaast stuurt de lijst tot op zekere hoogte ook wat hobbybrouwers brouwen.
Hoe doen bierkeurmeesters de keuring van bijvoorbeeld Münchener Helles als zij niet ten minste drie commerciële voorbeelden goed kennen? Keuren met de biertypengids in de hand? Als dat zo is, waarom dan niet alle biertypen uit de biertypengids opnemen? Of maken zij elk jaar bierreizen naar de landen van herkomt van de biertypen om verse, commerciële exemplaren te proeven?
Nogmaals: het gaat mij er niet om of er meer of minder biertypen op de lijst moeten komen, maar ik snap de keuzes niet en ik hoop dat een bierkeurmeester die ingewijd is (of iemand van het Labo) mij kan uitleggen hoe die keuzes precies tot stand zijn gekomen. Hoe meer duidelijkheid er is, hoe minder er wordt gezeurd.
Poll