Klonen is één manier om het brouwproces te perfectioneren.
Maar als je iemand bent, die geen idee heeft, wat een bepaalde kloon speciaal maakt,
dan zal je er ook weinig van leren.
Simpel beginnen, met 2 moutsoorten en een hop, en van daaruit steeds meer gaan veranderen, daar leert een ander weer meer van.
Ik kan een “perfecte” kloon over nemen, en er niets van leren.
Elke manier heeft zijn charme, en leercurve.
Als je gaat klonen vanaf 0, en je hebt geen idee waar te beginnen, wat kun je dan leren?
De basis zal je met simpele recepten leren, en met klonen, kun je het proces finetunen, maar iemand die niet van saai bier houd, (lees “al iets wat bestaat”), zal niet veel leren van klonen, omdat hij/zij de drive mist.
Ieder leert het proces te verbeteren en onder de knie te krijgen op haar/zijn eigen manier.
Met experimenteren krijgt men zijn kennis, de ene persoon door te experimenteren om een “perfecte” kloon te creeéren, de andere door het “perfecte” eigen bier te brouwen.
Vooral de liefde voor de uitdaging, is de manier om het brouwproces te leren.
Iemand die alleen maar een recept volgt, en verder niets er aan veranderd, zal het brouwproces perfect onder de knie krijgen, zonder ooit het smaakproces te begrijpen, en toch is hij/zij een mogelijk ervaren hobbybrouwer. Maar zoals zo vaak , zijn er vele (te veel) wegen die leiden naar Leiden.
