Zilver slijpsel van Victoria schrootmolen normaal?

[Hans E. Pans]

Ik kocht een schrootmolen, de bekende van Victoria. Ik zette hem in elkaar en draaide een paar slagen 'droog' en direct lag er een hoopje zilver metaalslijpsel op tafel.

Is dit normaal? Kan dit kwaad, dit gaat ook in mijn geschrote mout komen. Moet ik eerst met oude mout een tijdje 'indraaien' misschien?

[hansHalberstadt]

Als je hem droog laat draaien dan krijg je metaal op metaal met loskomende metaaldeeltjes en dat moet je niet hebben. Dus alleen met mout erin draaien.

[Neetje]

Eerst de wielen instellen. Misschien staan ze nu te strak
Zodra je voor de eerste keer schroot, meteen kijken. Zorgen voor balans tussen "geen hele korrels" en "niet te fijn".

Zou er een metaaldeeltje aanwezig zijn, dan blijft dit wel achter in de bostel (na filteren), in de eiwittrup (na koken) of in het gistvat (na afhevelen). Volgens mij zijn de flinters van aluminium, dus verwacht ik geen smaakafwijking.

[Pim]

.... Volgens mij zijn de flinters van aluminium, dus verwacht ik geen smaakafwijking.

Volgens mij wordt er al heel lang geadviseerd om geen aluminium pannen te gebruiken omdat bij langdurig contact met het zuur in het wort er oplossing van het aluminium plaats vindt.

Je kunt dus maar beter zorgen dat er geen schilfers in je wort terecht komen die gedurende het hele proces (inclusief vergisting) kunne blijven zitten. Dus: goed afstellen en als er dan nog steeds slijpsel mee komt dat lijkt me de molen (of het type molen) niet goed.

[Hans E. Pans]

Het lijkt me vrij lastig om absoluut uit te sluiten dat ergens tijdens het schroten niet een keer de schijven elkaar raken. Dit is de reguliere Victoria molen zoals die door Brouwmarkt wordt verkocht, het ding is loodzwaar, lijkt me gietijzer met een laagje zilverkleurig ander metaal eromheen (aluminium dan waarschijnlijk). Heb er nu toch twijfels over.

[Haagse Wouter]

Volgens mij wordt er al heel lang geadviseerd om geen aluminium pannen te gebruiken omdat bij langdurig contact met het zuur in het wort er oplossing van het aluminium plaats vindt.

Tegelijkertijd zegt men ook al lang dat dat altzheimers zou geven en dat bleek onzin te zijn.

[Eric v B]

Het lijkt me vrij lastig om absoluut uit te sluiten dat ergens tijdens het schroten niet een keer de schijven elkaar raken. Dit is de reguliere Victoria molen zoals die door Brouwmarkt wordt verkocht, het ding is loodzwaar, lijkt me gietijzer met een laagje zilverkleurig ander metaal eromheen (aluminium dan waarschijnlijk). Heb er nu toch twijfels over.

Bij een walsenmolen heb je geen delen die elkaar raken (en voor slijpsel zorgen).

Het zilverkleurig laagje is geen aluminium maar volgens mij chroom of zink. Als het zink is, zou ik mij geen zorgen maken. Chroom weet ik niet.

[BrouwMark]

Het ding is van gegalvaniseerd gietijzer, zink dus.

Je moet er ook gewoon leeg mee kunnen draaien, je draait hem tenslotte aan het einde ook leeg. Ik gok dat ie nu zó strak staat afgesteld dat de schijven op elkaar klemmen, dit is uiteraard niet de bedoeling en geeft slijpsel. Dat ze elkaar af en toe losjes raken is niet erg.

De eerste keer flink 'open' zetten en even testen met een paar handen mout die je steeds opvangt en weer in de hopper doet, elk rondje wat strakker zetten. Als het resultaat goed is, de instelling van de molen zo laten staan en vastzetten. De mout weggooien, die is een aantal keer door het apparaat gegaan en heeft hem schoongemaakt. Klaar voor gebruik.

[hansHalberstadt]

Zink in de vorm van gegalvaniseerd metaal wil je natuurlijk niet in je bier want zal zeker niet chemisch zuiver zijn. Zo ga je je wort ook niet aan zuren met zoutzuur van de gamma omdat daar zware metalen in kunnen zitten. Maar als je de rollen goed afstelt zal het wel meevallen. 

[BrouwMark]

Het lijkt me dat de schijven zelf niet verzinkt zijn, zink is relatief zacht en slijt er dan gemakkelijk van af.

Edit: ik lees dat de molen van 'vertind gietijzer' is.