Leuk dat je er over nadenkt en om ideeën vraagt.
Ik denk dat je een keuze moet maken:
Ga je voor export, of wil je het lokale publiek serveren.
Van pikzwarte imperial stouts en overgehopte IPAs ga je in NL niet zo gemakkelijk 20 hl per brouwsel verkopen. Die bieren gaan doorgaans naar de export. Dat is met de meeste microbrouwerijen zo. Ze leven van de export, want de NL markt is te klein voor hun extreme (innovatieve
) bieren. Hou er dan ook rekening mee dat, in geval van export, jouw marge aanzienlijk lager zal zijn.
Je kunt je afvragen of export is wat je wil bereiken. Waaraan beleef jij het genot van je eigen bier? Dat het ergens in een ver land door totaal onbekenden wordt gedronken? Je kan dan net zo goed teenslippers gaan verkopen.
Saai blond en tripel, dat kan je wel lokaal verkopen. Het zijn de blijvers, die iedereen wel wil drinken, daar is markt voor, het volk drinkt ze graag, zeker als het een streekbier is, dan pak je ook toeristen mee. (Nou ja, als je een bierfirmabier streekbier mag noemen, ik denk van niet, maar dat terzijde. Ik vind dat bierfirma's zich geen brouwerij mogen noemen. Het runnen van een brouwerij is heel heel veel meer dan enkel een brouwsel bestellen).
Mijn advies voor de hobbyisten die kleine commerciële ambities hebben is doen wat ik heb gedaan. Start een brouwerij die je helemaal zelf alleen kan behappen. Een ruime garage is al bijna voldoende. De max. ligt dan bij ca 150 liter. En dat ga je heel lokaal verkopen. Je hebt relatief weinig investering (nou ja, toch al wel gauw 30+k€ afhankelijk van hoe professioneel je wilt zijn), geen personeel, en je bent eigen baas. Kan je er van leven? Nee, maar het betaalt zichzelf wel terug op termijn. Je hebt dan een professionele hobby. Ik kan er enorm van genieten als ik in een lokaal cafe op diverse tafels mijn glazen zie staan, en het genot groeit als ze nog eens gevuld worden. De mensen in de buurt kennen mij als 'de brouwer'. Die emotie ga je als bierfirma nooit voelen.
Ik ben begonnen met IPAs en zo meer. Maar mijn klanten willen gewoon Blond, Bruin, Saison en Tripel. En ik ben daar zo blij mee. Ik verwerk enkel nog Belgische hoppen aangevuld met eigen teelt, ik kan zoveel meer met die 'saaie' bieren. De consument wil lokaal, korte keten, etc. Daar kan je heel fijn op inspelen, daarmee heb je bestaansrecht als kleine lokale producent. Kijk eens om je heen hoe de gemeente/provinciebesturen dit soort initiatieven willen steunen, in België in ieder geval.
Je moet ook vooral denken in termen van je klanten, niet in termen van jezelf. Jij bent absoluut niet belangrijk en totaal ondergeschikt aan je businessplan.
Over de rest van je post ... nee, het is niet van belang dat er meer huurbrouwers komen, integendeel. Echte brouwers, mensen met passie, die zelf iets lekkers maken, dat is van belang. Er is al zoveel nep op deze wereld. Ik zit als consument niet te wachten op de zoveelste IPA. Dat soort bieren zijn voor de geeks, de Untappd'ers', de verzamelaars, maar niet voor het blijvende volk. IPAs en RISen zijn de simpelste bieren om te brouwen. Gewoon veel hop of veel zwarte mout, en dan steek het je nog eens op een oude houten ton, en als het mislukt, dan noem je het gewoon wild of funk. En de geeks kopen het bovendien maar één keer. Maak maar eens een goed blond. Dat is heel veel moeilijker, maar dat blijft verkopen.
Overigens, je eigen recept is geen identiteit, want dat jouw bier volgens jouw recept gebrouwen gaat worden is een illusie. De verhuurbrouwerij is ook een commerciële onderneming ...
Topic: Huurbrouwerij (gelezen 18794 keer)