Ik brouw zelf voornamelijk (bijna uitsluitend) weizenbieren en varianten hierop en heb hiervoor veel op Duitse fora en websites gezocht naar informatie. Zo laat
dit topic bijvoorbeeld zien dat er veel discussie is over hoe de juiste smaak tot stand komt (veelal de discussie over bananensmaak/geur). Waar het uiteindelijk op neer lijkt te komen is dat er of/en
isoamylacetaat of/en
pentylacetaat aanwezig zal moeten zijn in het bier. Om dit te bereiken zijn de meningen wederom verdeelt

. Het lijkt een combinatie te zijn van de aanwezigheid van ferulazuren, dextrose en andere stoffen die door de gist omgezet worden. Hierin lijken bepaalde giststammen beter te zijn als andere (Voorbeelden zijn Wyeast 3068, Whilte Labs WLP300,
Weihenstephan W68 en Zymoferm Z033.
Ik probeer zelf altijd het traditionele weizen-rastschema aan te houden (45 ºC -64 ºC -73 ºC -78 ºC ) en probeer de vergisting te starten rond de 20 graden waarna deze in enkele dagen oploopt. Verder laat ik het jongbier niet te lang in het gistvat, hooguit een week (dus snel naar de fles). Verder gebruik ik geen bottelsuiker, maar vul ik een hoeveelheid van het afgekookte wort in flesjes wat ik na de vergisting toevoeg. De beste resultaten heb ik overigens met de Wyeast 3068 behaald, hoewel de WB-06 ook prima is.
Bij mijn eigen brouwsels komt deze typische hefeweizen-bananensmaak niet altijd terug, maar vaak ook wel. Waar het precies aan ligt weet ik ook niet
