Sinds enige tijd bak ik thuis ook zelf mijn brood (en experimenteer ook hier mee). Brood kan gebakken worden met gist, maar ook dmv een 'zuurdesemstarter'; hetgeen ook een soort spontane gisting is. Er wordt telkens een stukje van het deeg achtergehouden en de volgende keer weer onder het deeg gemengd, weer een stukje achtergehouden, ...
Nu is het opstarten van een zuurdeeg heel wat eenvoudiger dan een lambiekbrouwerij beginnen: op een week tijd heb je er een:
Meng BIOLOGISCH tarwemeel (het is belangrijk dat deze geen warmtebehandeling ondergaan heeft, omdat de wilde gisten vooral uit het meel komen) met gelijke hoeveelheid steriel water (uit een fles of gekookt), laat dit in een kommetje afgedekt met een natte doek staan op een niet te koude plek. Elke dag even goed roeren en telkens verdubbelen (weer meel en water), na enkele dagen begint het al aangenaam zuur te ruiken (rodenbach grand cru) en wat bobbelig te worden; dan kan je het gaan gebruiken.
(Nu ben ik wel niet zo'n fan van die zure smaken in brood, dus gebruik nu weer 'gewoon' gist)
Ongemoute tarwe, (melk)zuur, spontane gisting: dit deed me toch sterk aan bier denken, en ik denk dat er hier ook wel iets mee te doen valt.
De volgende keer dat ik brouw (maar dat zal ten vroegste september zijn) plan ik alvast het volgende experiment:
Vergelijking tussen een halve liter of zo van wort:
- zonder gist (ter referentie)
- nacht in raam zetten
- pruim/druif
- opgekweekt depot geuze
- met wat zuurdesemdeeg
- wat geschrote mout laten verzuren & achteraf bijvoegen

willem