Inmiddels nog een ander idee bekeken mbt gisting via weegschaal volgen.
Een grote drijver in het gistingsvat, in dit geval een beugelfles die een beetje scheef hangt in de gistende wort zodat geen koolzuur bellen kunnen verzamelen onder de bodem.
Drijver hangt aan een dun nylon vislijntje en gaat via een minuscuul gaatje door het deksel van het gistingsvat. Dit gaatje heb ik gemaakt met een speld zodat het vislijntje er net doorpast. De wrijving van het draadje met de doorvoer is minder dan 0.1 gram.
Het draadje zit aan een hefboom aan de weegschaal. Die hefboom is zodanig dat het verplaatste volume van de drijver (in dit geval 1186 ml) bij een gewichtsverschil horende bij het maximum te meten SG, bv 1120 (=1328 gram verplaatst gewicht) - minimum SG = 1000 (1186 g verplaatst gewicht) = 142 g ongeveer het maximale gewicht van de weegschaal geeft (5000 g) dus optimale hefboomverhouding is dan 5000/142=35.
De fles kun je met water vullen zodat deze net zweeft bij het maximale SG van bv 1150. je kunt hem voor gebruik koken zodat de inhoud en buiten kant vrijwel steriel is.
daardoor is het
De meting begin je met nullen van de weegschaal, door de doorvoer op te tillen totdat de spanning van het draadje is. daarna meten met spanning op het draadje.
Zo kun je het SG meten tijdens de gisting met een nauwkeurigheid van ca 2 gram op een bereik van 5000 gram. die 5000 gram komt dan overeen met SG = 1000 tot 1120 dus 120 SG punten. dat betekent een theoretische nauwkeurigheid van 120 punten/ (5000/2) gram = 0.05 SG punt.
Door uitzetting van de drijver bij temperatuurvariatie zal de nauwkeurigheid iets minder zijn, maar nog steeds heel nauwkeurig en met simpele middelen die voor iedereen beschikbaar zijn.
