Hier is mijn tapkoelkast:
De tapkranen (met 'Kompensehrhahn Kompensatorhahn und Schaumtaste') die ik gebruik zaten bij de toren, die ik voor ca € 180 nieuw op ebay.de had gekocht, alweer 2-3 jaar geleden. Ze hebben een reduceerkraantje aan de zijkant om de tapstroom in te stellen en om heftig gecarboneerd bier nog redelijk te kunnen tappen. Toch ben ik met deze kranen niet zo tevreden, daar zij na enkele dagen van niet-gebruik gaan kleven. Soms moet er heftig aan 'gesjord' worden om de kraan weer in gebruik te kunnen nemen. Daartoe draai ik dan het reduceerkraantje dicht zodat er niet meteen allemaal bier uit komt. Dat gebeurt regelmatig aangezien ik zeker gedurende examenstijd niet vaak bier drink.
Momenteel heb ik twee Perlick 'Perl'-kranen in bestelling, deze komen in plaats van de huidige Duitse kranen. Perlick-kranen hebben, net zoals Ventmatic-kranen, het sluitmechanisme aan de bier-kant en niet aan de lucht-kant, waardoor dit mechanisme ook niet uitdroogt na langere tijd de tap niet hebben gebruikt.
Ondertussen ben ik verhuisd, heb ik de koelkast vervangen omdat de oude kapot was gegaan, en zijn de Perlick 'Perl'-kranen gemonteerd. De shanks die ik samen met deze kranen had aangeschaft waren nogal lang, en ik heb ze zo kort mogelijk gezaagd zodat de schroefdraad in zijn geheel bedekt is door het verchroomde stukje buis dat origineel al bij de toren hoorde. De slangen zijn ook vervangen, door ca 3 m slang met 4 mm Ø. Nu heb ik een mooie doorstroming van bier, zonder last van schuim, en de kranen blijven nooit meer dichtgeplakt, ook niet bij spaarzaam gebruik!
Overigens, in tegenstelling tot in het bericht boven het mijne heb ik geen verstevigende plank gebruikt. Het geheel van plastic en isolatiemateriaal is al dusdanig stevig dat mijn toren amper tot niet meegeeft bij het tappen. Zo was dit ook al bij de eerste koelkast, en ik heb aldus besloten om ook bij de tweede koelkast geen verstevigingsplank te gebruiken. Dit is ook mijn raad aan anderen die eventueel zoiets willen bouwen. Als het dan toch tegenvalt kun je alsnog later een plankje inbouwen.
De tapkoelkast in zijn geheel. Rechtsonder, net buiten beeld, bevindt zich de digitale timer die de koelkast om 23.30 's avonds uitschakelt en 's ochtends om 8.30 weer inschakelt. Op die manier wordt mij 's nachts geluidsoverlast bespaard, en de temperatuurschommeling die daardoor ontstaat is minimaal.
Prima plek voor twee corneliusvaatjes. Bij deze koelkast hoefde ik geen aanpassingen door te voeren. De vorige koelkast had de schakelaar en thermostaat op een ongelukkige plek waardoor ik deze los moest schroeven om achterin de koelkast plaats te nemen.
Zoals netaan te zien is, zijn de slangen gemerkt met 'links' en 'rechts' (of liever gezegd 'venstre' en 'høyre'...). Op die manier weet ik welke gaskraan ik open of dicht moet zetten bij de fles, en weet ik uit welke kraan het bier komt te stromen. Op de vaatjes heb ik merkringen aangebracht in oranje en grijs, die respectievelijk aangeven of de koppelingen bier of CO2 voeren. Een vergissing is anders gauw gemaakt en het is bijzonder vervelend om gasslangen en de gasdrukregelaar helemaal te moeten reinigen en doorspoelen. Die merkringen zijn bij Candirect te koop. Absoluut aanbevolen!!
Een fotootje van achter de vaatjes. Het gat is het gat waardoor condenswater van de achterwand naar buiten drupt, in een opvangbakje boven de compressor. Ik heb het gat wat groter gemaakt met behulp van wat schroevendraaiers en gepast geweld en geduld, zodat de CO2-slangen er doorheen passen. De gasfles staat immers buiten de tapkoelkast. Verder bewaar ik hier wat hop.
De Pearl-kraan van dicht(er)bij. Rechts op de foto is de chromen ringbuis te zien van de andere kraan, deze dekt dus volledig de schroefdraad van de shank af zodat het geheel er netjes uit ziet. Al met al is eigenlijk alleen de taptoren zelf en het lekbakje origineel, al het andere is ondertussen vervangen geweest, en nu zal het wel weer een flinke tijd meegaan.
