Met hulp van Albertus en René begint het ergens op te lijken.
Bert heeft mij voorzien van een sleutel waarmee ik de koppelingen los kon maken en René heeft mij een rvs buisje opgestuurd om de twee maten slangen op elkaar aan te sluiten. Ik had van Bert ook een rvs buisje gekregen, maar die was net te dik. Het is gelukt om drie van de vijf fusten van Jelle luchtdicht te krijgen. Voor eentje moet ik nieuwe rubbers bestellen voor bij de bier uit en CO2 in buisjes en een fust is bij een koppeling zodanig gedeukt dat de koppeling er niet meer goed op wil. Van dit fust is ook het ontluchtingsventiel in het deksel lek. Jelle heeft toegezegd dit fust te ruilen.
Het is me wel duidelijk geworden dat het noodzakelijk is om de fusten goed te testen op lekken, want een klein lek merk je niet zo snel op. Ik heb ze dus in bad ondergedompeld en zo kwam ik er achter dat bij oude rubbers soms een heel klein lekje kan zitten. Zo'n lekje kost je op den duur wel een CO2 vulling van je fles (of, als je er een bier in bewaart, levert je een plat, wellicht geïnfecteerd bier op).
De tapinstallatie komt (voorlopig ?) in de kelder. Aangezien de kelder opslagruimte is die we sinds de verhuizing hebben volgegooid, heb ik gistermiddag vrij genomen om de boel eens flink op te ruimen en uit te mesten. Wat een ruimte is er nu! Ik heb in een schap twee gaten geboord waar de tapzuilen op komen en de vaten staan op de grond. Een groot deel van het jaar is het in de kelder koel genoeg om zonder extra koeling te kunnen tappen. Ik wil er nog een geïsoleerde kast omheen maken met een oude, kleine vriezer, zodat ik in de zomer kan koelen. Deze kast moet groot genoeg zijn om ook nog wat flessen en extra fusten in te kunnen zetten.
Vanavond clubavond, morgenavond mijn Märzen en Rauchbier op fust zetten en donderdagavond de rest van de installatie in elkaar knutselen. Dan nog anderhalve week tot twee weken wachten tot de bieren koolzuurverzadigd zijn en dan eindelijk tappen!
